Yiammas filimas,

Januari is weer voorbij en gaan we richting de lente, wat heerlijk weer de dagen die lengen en de vogels die weer vroeg in de ochtend hun gezang laten horen.

De meeste “Griekofielen” hebben alweer een bestemming gekozen voor 2016, of zijn ermee bezig om iets passends uit te zoeken.

Wat heerlijk weer die voorpret, waar je tot de tijd van koffers inpakken, op kan teren.
Lezers van Griekenland Magazine weten wat een “Griekofiel” is - of even vertaald - een echte Griekenlandliefhebber, en hoe het voelt om weer de dagen te mogen aftellen tot het moment dat je weer het vliegtuig in mag stappen.

Wat maakt een Griekenlandliefhebber een “Griekofiel”?
Je bent een "Griekofiel" wanneer je na de landing met Transavia  toestel niet weet hoe snel je uit het vliegtuig wilt, je bij aankomst op het vliegveld en na het openen van de deuren de geur ruikt van de bergen, de pijnboompitten en de warme zon.
En je bij aankomst niet snel genoeg je koffer neerzet wel of niet uitpakt, en je bikini, of voor de heren een zwembroek ( staat ook beter) er uit vist en je met een soort van spoed je naar het zwembad en/of de zee je eerste duik neemt.
Je alweer honger krijgt en je de over geweldige heerlijke geur ruikt van een Pita voor nog geen 2 Eur!
Je eerste “koele klets” Mythos of soort gelijk merk bier naar binnen gooit alsof je in geen jaren zo’n lekker biertje op had.
De mensen je gedag zeggen “Kalimera” zo vriendelijk overal, dat je denkt…. wat moeten ze van mij…?  nee we zijn het in Nederland niet meer gewend, en dan met de volgende gedachte…. O ja we zijn weer “thuis” in Griekenland yehhhh.
Je zo geniet van al het mooie op je vakantie bestemming, en als je daar vaker geweest bent, kunnen de meeste Grieken je nog herinneren, hoe bizar is dat!
Deze lieve mensen met hun warmte en harmonie je dansen leert of je nu een “houten klaas” bent of niet, iedereen kan wel mee doen hoppa….deze lieve mensen je ook een product geeft uit hun tuin, en waar ze je van alles laten proeven, je wederom en avond geniet van al het lekkere Griekse eten waar dan ook! Je geniet na een dag “plat op de mat” en na een verkwikkende douche je op alle heerlijke geurtjes afgaat en je weer in een taverna duikt, sommigen met ( gammelste ) tafel en stoel pal aan zee en je in het grint of zand zit, en je geniet van de rustige kabbelende zee die overdag er zo anders uit ziet.
Het avond leven in volle gang is, en alles nog laat open! Even een drankje in een bar waar het lekker druk is en de maan boven je hoofd  hangt als naar je naar je bedje gaat. En dat soms nog wel heel ver weg lijkt langs de boulevard.
Overdag  de zee die azuurblauw is bewonderen,  en overal mooie baaien en bergen, excursies die je nog meer verliefder laat worden op dit mooie land, en je steeds bewuster van wordt, ook weer afscheid te  moeten nemen,  en ja helaas ook het einde van je vakantie ziet naderen…
Je met tegenzin je koffer pakt, je waarschijnlijk al over het verplichte gewicht gaat door de ouzo en of olijfolie voor thuis natuurlijk, en dan de dag van vertrek de mensen zo warm afscheid nemen, zo lief, dat je denkt… ik wil hier blijven voor altijd!   en nu al met heimwee het “ gammelende” vliegtuigtrap op gaat.
De stewardess  die weer dat irritante filmpje laat zien en je geen interesse heb in een reddingsvest hoe die opgeblazen wordt! Boeiend ik wil eruit, ik was nog niet klaar hier.
En dan  de piloot doodleuk verteld wat voor weer het is in Nederland,( daar zakt nog meer de moed naar beneden)
Je bij het raampje zit en je boft  als je nog een glimp kan op vangen van het eiland of plek waar je was gedurende een aantal dagen/weken.
De reis heeeeeel lang duurt.
En bij thuiskomst je bruine teint in de spiegel aanschouwd en je met een grote boog om de weegschaal gaat lopen, omdat je niet af kon blijven van al die heerlijke zoetigheden aldaar,  je de komende dagen  in een zware depressie schiet en geen garen mee valt te spinnen? En dacht ow vorige week zat ik hier en at ik daar.
Ja? is dit ook herkenbaar?  dan ben je zoals deze dame een echte Griekofiel, ik heb het in mijn genen van mijn Griekse vader, ( efgaristo pa)  een diepe Liefde en een passie voor Griekenland, maar ik heb een hoop vrienden ( in real life en op mijn Facebook pagina “Keep calm and love Greece’ die het niet in de genen hebben, maar wel de Liefde voelen voor   dit mooie land en haar lieve bewoners , en ook in hun HART gesloten en dat blijft daar zitten, een liefde voor altijd!
Mooie vakantie toegewenst!

Me agapi Despina Dimitriou